SIN3 [CUT⚠🔞]


                                 SIN3

                                     .

                                     .

                         'อารมณ์ชั่ววูบ'

                        _______________

     ก๊อก ก๊อก ก๊อก

     เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นใบหน้าหวานของคนที่นั่งเหม่ออยู่บนโซฟาหันไปมองเล็กน้อยก่อนมือเล็กจะวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ คลอเคลียลุกขึ้นก่อนจะเดินไปเปิดประตูโดยที่ไม่ต้องส่องตาแมวว่าใครอยู่ข้างนอกนั่น

      "..."

      คลอเคลียมองร่างสูงของแต๊งเล็กน้อยก่อนจะหันตัวเดินกลับเข้ามาในห้องตามเดิม

       เขาเรียกอีกคนให้มาหา...

      "..."

     แต๊งมองร่างเล็กที่ใส่เสื้อสีขาวตัวบางขนาดใหญ่กับกางเกงหนังสีดำ บนใบหน้าของอีกคนถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางค์ชวนให้หน้ามองก่อนขายาวทั้งสองข้างจะก้าวเข้ามาในห้องแล้วจัดการปิดประตูลง

     กริ๊ก

     เสียงล็อคประตูดังขึ้นเล็กน้อย แต๊งสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆภายในห้องก่อนจะใช้สายตาสำรวจไปรอบๆแล้วมาหยุดลงที่ร่างเล็กที่นั่งมองแก้วไวน์นิ่งๆบนโซฟา

     "หมอนั่นล่ะ"

     "เรียกเขาให้มันดีๆ"

     แต๊งหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะพิงตัวเองไปกับผนังห้องแล้วมองอีกคนที่ยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม

     "มันทำเธอเสียใจขนาดนี้ยังรักอยู่อีกหรอ"

     "ใช่"

     คลอเคลียหันไปตอบกลับร่างสูงของแต๊งแล้วมองสีหน้าที่ไม่พอใจของอีกคนก่อนที่มือถือเครื่องหรูจะดังขึ้นละความสนใจให้คลอเคลียหันกลับมามองรายชื่อของคนที่โทรเข้ามา

       'พี่ฮั่น'

      คลอเคลียมองมือถือของตัวเองเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาแล้วกดรับสายจากคนรักของตัวเอง

      "ครับพี่ฮั่น"

     แต๊งยืนมองร่างเล็กที่เดินหายเข้าไปในครัวก่อนตัวเขาจะเดินสำรวจห้องเพื่อรอให้อีกคนคุยกับคนรักเสร็จ

      ผ่านไปราวๆสามนาทีที่คลอเคลียเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับน้ำตาที่คลออยู่ในดวงตาคู่สวย

      "ขอโทษที่เรียกมา"

     "แต่ช่วยกลับไปก่อนนะ"

    เสียงหวานที่สั่นเล็กน้อยของคลอเคลียทำให้แต๊งที่ดูรูปคู่ของคลอเคลียอยู่หยุดนิ่งลงก่อนจะคว่ำกรอบรูปดังกล่าว

     "..."

    แต๊งมองร่างเล็กที่ยืนหันหลังให้เขาก่อนจะกระชากแขนคลอเคลียเข้าหาตนแล้วบดจูบลงไปที่ริมฝีปากอิ่มนั่น

    คลอเคลียหลับตาปี๋เมื่อถูกอีกฝ่ายจู่โจมเข้ามาโดยที่ตัวเขายังไม่ทันตั้งตัว มือหนาของแต๊งเลื่อนมากอบกุมใบหน้าของคลอเคลียไว้เพื่อไม่ให้อีกคนหันหนี

    "..." มือเล็กทุบไหล่ของอีกคนก่อนจะเปลี่ยนเป็นขย้ำเสื้อของอีกคนเอาไว้

    แต๊งดูดคลึงกลีบปากล่างและบนของคลอเคลียจนพอใจก่อนเขาจะถอนจูบออกมาแล้วมองหน้าคลอเคลียที่ลืมตาขึ้นมามองเขา

     "..."

     นิ้วหยาบของแต๊งเกลี่ยหยดน้ำตาบนแก้มของคลอเคลียเบาๆ ก่อนจะบดจูบลงที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง

     คลอเคลียยืนนิ่งปล่อยให้ร่างสูงดูดคลึงกลีบปากของตน เปลือกตาคู่สวยปิดลงก่อนจะเผยอปากออกเล็กน้อยเพื่อให้ลิ้นร้อนของแต๊งสอดเข้ามาในโพรงปากของตัวเอง

      แต๊งสอดลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไปในโพรงปากคลอเคลียทันทีก่อนจะเก็บเกี่ยวรสชาติของไวน์ที่คนตัวเล็กพึ่งกินไป มือหนาเลื่อนลงมากอดรัดเอวเล็กให้แนบชิดกับตัวเขาเอง

      "อืม"

      แต๊งครางออกมาเบาๆเมื่ออีกคนจูบตอบเขากลับมามือเล็กของคลอเคลียที่ขย้ำเสื้อแต๊งไว้เลื่อนขึ้นมาโอบคออีกฝ่ายก่อนจะเอียงองศาใบหน้าให้รับจูบของอีกคน

      "อื้อ"

     ร่างเล็กของคลอเคลียถูกดันให้ไปติดกับกำแพงก่อนมือหนาของแต๊งจะเลื่อนขึ้นมาปลดกระดุมเม็ดบนสองสามเม็ดออกแล้วบดจูบริมฝีปากอิ่มของคลอเคลียอย่างเอาแต่ใจ

      จ๊วบ!

      แต๊งดูดลิ้นเล็กของคลอเคลียจนเกิดเสียงก่อนจะเลื่อนใบหน้าคมลงมาซุกไซร้ซอกคอขาวของคลอเคลีย มือเล็กของคลอเคลียสอดเข้าไปในกลุ่มผมของแต๊งก่อนจะขย้ำมันเบาๆเพื่อระบายความเสียวซ่านแล้วเปลี่ยนมาโอบคอไว้เหมือนเดิมเมื่ออีกคนประจบจูบเขา

     ปึก!

     คลอเคลียหมุนตัวเองก่อนจะดันร่างสูงของแต๊งให้ติดกับกำแพงแทนแล้วถอนจูบออกมาก่อนจะมองหน้าแต๊งที่มองหน้าเขาอยู่ แต๊งจ้องใบหน้าหวานของอีกคนก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองริมฝีปากอิ่มที่บวมเจ่อจากฝีมือเขา ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นมาเล็กก่อนจะกระชากแขนเล็กของคลอเคลียที่กำลังจะเดินหนีเขาพร้อมกับประจบจูบลงไปอย่างรวดเร็ว

      "อื้อ!"

      คลอเคลียที่ตกใจจนเผลอเปิดปากตัวเองทำให้ลิ้นร้อนของแต๊งสอดเข้ามาก่อนจะเกี่ยวตวัดกับลิ้นเล็กของเขาอย่างสนุก แม้จะทุบลงไปที่อกแกร่งของแต๊งแรงแค่ไหนแต่ก็ไม่ได้ทำให้อีกคนหยุด หน่ำซ้ำยังจับมือของเขาให้ไปโอบคอตัวเองอีก

      เอาแต่ใจ!

      "อืม"

      เสียงครางของแต๊งบ่งบอกได้ว่าเขาพึ่งพอใจมากแค่ไหน มือหนาสอดเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็กก่อนจะลูบแผ่นหลังเล็กเบาๆในขณะที่ริมฝีปากยังคงบดจูบปากอิ่มนั่นอยู่

       ให้หยุดหรอ...ไม่มีทางหรอก

                      ______________

       ปัง!

       เสียงปิดประตูที่ดังขึ้นไม่ได้ทำให้ร่างสองร่างที่กำลังจูบกันอย่างดุเดือดหยุดแม้แต่น้อย มือหนาของแต๊งเอื้อมไปกดล็อคประตูก่อนจะมากอดเอวเล็กของคลอเคลียไว้เหมือนเดิม

       คลอเคลียก้าวถอยหลังทันทีที่ร่างสูงของแต๊งเดินเข้ามาก่อนจะนั่งลงบนเตียงโดยมีแต๊งคลานเข่าตามขึ้นมาปากของเราทั้งสองยังคงจูบกันอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

       แต๊งดันคนใต้ร่างของเขาให้นอนราบลงไปกับเตียงก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างกระหายก่อนที่ตัวของเขาจะถูกร่างเล็กพลิกให้มานอนราบแทนกลายเป็นว่าตอนนี้คลอเคลียเป็นฝ่ายคร่อมร่างเขาไว้

      คลอเคลียดูดคลึงกลีบปากล่างของแต๊งก่อนจะไล่จูบลงไปที่ซอกคอขาวของอีกคนแล้วดึงคอเสื้อคนใต้ร่างให้ลุกขึ้นมานั่งโดยที่ตัวเขาเองนั่งอยู่บนตักของอีกคน

      "อืม"

       แต๊งเชิดหน้าครางเล็กน้อยเมื่อลิ้นเล็กแตะที่ซอกคอของเขาก่อนมือหนาจะเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อที่เหลือของคลอเคลียและดันร่างที่กำลังยุ่งอยู่กับคอของเขาออกมาเล็กน้อยก่อนจะบดจูบลงไปโดยที่ร่างเล็กยังไม่ทันได้ตั้งตัวแต่ก็จูบตอบเขากลับมา

        "อื้อ"

        แต๊งถอดเสื้อของคลอเคลียออกก่อนจะโยนมันทิ้งไปปากก็ยังคงบดจูบอยู่อย่างไม่ลดละแล้วเลื่อนมือมาช่วยมือเล็กที่กำลังปลดกระดุมเขาก่อนที่เขาจะถอดเสื้อตัวเองออกและโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี

       "อ๊ะ!"

       คลอเคลียครางออกมาทันทีที่ร่างของตัวเองโดนเหวี่ยงลงบนเตียงก่อนที่ร่างของแต๊งจะคร่อมตัวเขาเอาไว้พร้อมกับร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่าของเขา

       "แต๊งเคยบอกเธอแล้วว่าถ้ามีอีกครั้งจะไม่ปล่อยและไม่หยุด" แต๊งมองมือเล็กที่ลูบหน้าอกตัวเองก่อนคลอเคลียจะช้อนตาขึ้นมามองเขา

       "เคลียก็บอกแต๊งไปแล้วเหมือนกันว่าจะอยู่นิ่งๆให้แต๊งจัดการ" คลอเคลียยกแขนขึ้นไปโอบคอของแต๊งไว้หลวมๆก่อนจะมองใบหน้าคมที่กำลังแสยะยิ้มมองเขาอยู่

      "เตรียมครางชื่อแต๊งได้เลยที่รัก:)"

      สิ้นสุดประโยคของแต๊งกางเกงที่ปกปิดส่วนล่างของแต๊งและคลอเคลียก็หายไปโดยฝีมือของแต๊งที่แอบจัดการตอนที่ร่างเล็กไม่ได้สนใจอะไร

      "อ๊ะ!"

      ลิ้นร้อนของแต๊งแตะลงไปที่ยอดอกสีทับทิมเบาๆก่อนปากหนาจะกอบกุมมันและดูดราวกับเป็นของกิน มือเล็กของคลอเคลียจิกลงไปบนไหล่ของแต๊งก่อนจะเชิดหน้าครางออกมาเบาๆ

      "อื้อ"

      คลอเคลียหันหน้าหนีจูบของร่างสูงทันทีที่มือหนากอบกุมส่วนอ่อนไหวของเขาเอาไว้ส่วนมืออีกข้างก็บดขยี้ยอดอกของเขาเล่นอยู่

     "หันมาหน่อยสิ" แต๊งหยุดมือที่กำลังบดขยี้ยอดอกของคลอเคลียก่อนจะจับคางของอีกคนให้หันมามองหน้าเขา

     "แต๊ง เคลียไม่ไหว" แต๊งมองคลอเคลียที่มองเขาด้วยตาหวานช่ำก่อนอีกคนจะกัดปากล่างตัวเองเบาๆ

     "อื้อ"

     คลอเคลียครางออกมาทันทีที่มือหนาที่กอบกุมส่วนล่างของเขาไว้เริ่มรูดรั้งมันอย่างช้าๆก่อนริมฝีปากอิ่มของเขาจะโดนอีกจนจูบปิดเอาไว้

     "อื้อ เร็วอีก"

     "อ๊ะ อื้อ"

     แต๊งมองคลอเคลียที่ดิ้นพล่านทันทีที่เขารูดรั้งส่วนนั้นของอีกคนอย่างรวดเร็วก่อนเขาจะก้มลงไปบดจูบอีกคนไว้อย่างรวดเร็ว

     "อื้อ แอ๊ง อื้อ! อื้ออออออ!!!" เสียงครางในลำคอของคลอเคลียดังขึ้นก่อนที่เขาจะปลดปล่อยน้ำรักของตัวเองออกมาจนมันเลอะมือหนาของอีกคน

     "อย่า" คลอเคลียร้องห้ามแต๊งทันทีที่เห็นว่าร่างสูงกำลังจะเลียคราบน้ำรักของเขาที่เลอะเปื้อนที่มือตัวเองก่อนแต๊งจะมองหน้าเขาเล็กน้อย

      "มันสกปรก"

      "อะไรที่เป็นของเธอ แต๊งก็ต้องการมันทุกอย่าง" แต๊งตอบร่างเล็กไปก่อนจะเลียคราบน้ำรักของคลอเคลียที่เลอะอยู่ที่มือจนหมดและก้มลงไปบดจูบอีกคนทันที

      "อื้อ"

      คลอเคลียครางในลำคอก่อนจะมองอีกคนที่กำลังซุกไซร้ซอกคอของเขาอยู่ มือเล็กเลื่อนมากอบกุมใบหน้าคมเอาไว้ก่อนจะเป็นฝ่ายบดจูบลงไปที่ปากหนาแล้วดันลิ้นเล็กของตัวเองเข้าไปในโพรงปากของอีกคน

      "หึ"

      แต๊งกระตุกยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าคลอเคลียเป็นฝ่ายรุกจูบเขาก่อนที่เขาจะแยกขาของอีกคนให้อ้าออกโดยที่ปากของเขายังคงถูกอีกคนจูบอยู่ มือหนาจับแก่นกายที่ขยายใหญ่ของตัวเองเอาไว้ก่อนจะดันมันเข้าไปในช่องทางหลังของคนตัวเล็ก

      เขาไม่ชอบอะไรที่มันชักช้า

      ถ้าจะใส่ก็ใส่เข้าไปเลยไม่จำเป็นต้องทำความคุ้นชินกับช่องทางนั้น

      เพราะยังไงคนใต้ร่างของเขาก็ไม่ได้ใสใส

      ถูกไหม:)

      "อ๊ะ ดะ...เดี๋ยว" คลอเคลียถอนจูบออกมาทันทีที่แต๊งขยับส่วนล่าง

      "เอา อ๊ะ มันเข้า อ๊ะ แต๊ง เดี๋ยว" คลอเคลียเอ่ยถามออกไปอย่างยากลำบากเพราะร่างสูงขยับส่วนนั้นราวกับจะแกล้งเขา

      "เอาเข้าตอนไหนไม่จำเป็นหรอก"

      "อ๊ะ ยะ...อย่าเร็ว"

      "ตอนนี้เธอรู้เอาไว้"

      "อ๊ะ แต๊ง"

      "เธอเป็นของแต๊ง"

      "อ๊ะ อ๊ะ"

      "ของแต๊งแค่คนเดียว"

      แต๊งก้มลงไปบดขยี้ปากอิ่มของคลอเคลียก่อนจะเลื่อนมือไปจับมือเล็กที่กำผ้าปูที่นอนแล้วกดคลึงมันลงไว้กับเตียงปากหนาก็ดูดลิ้นเล็กที่ตวัดลิ้นโต้ตอบเขามาอย่างไม่ยอมแพ้ ส่วนล่างยังคงขยับเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ

      "อ๊ะ อือ" คลอเคลียหันใบหน้าหนีอีกคนก่อนจะส่งเสียงครางหวานออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อส่วนล่างเริ่มขยับเข้าออกเร็วขึ้น

      คลอเคลียดึงมือของตัวเองที่ถูกร่างสูงจับเอาไว้ขึ้นมาจิกลงที่บ่าของแต๊งก่อนที่ร่างของเขาจะสั่นคลอนไปตามแรงที่อีกฝ่ายมอบให้

     "อ๊ะ แต๊ง อย่าแกล้ง"

     "แต๊ง"

     "ว่าไงครับ"

     "อย่าแกล้ง" แต๊งมองใบหน้าหวานที่ขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิดทันทีที่เขาหยุดขยับส่วนล่างไว้ก่อนมือเล็กที่จิกบ่าเขาจะทุบมันลงมาเบาๆ

     "ถ้าไม่ทำก็ออกไป จะไปเอากับคนอื่น" คลอเคลียผลักอกร่างสูงที่มองตัวเองเบาๆก่อนจะพยายามลุกขึ้นแต่ก็โดนมือหนากดไหล่เขาไว้ไม่ให้ลุกไปไหน

      "พูดไม่เพราะเลยนะคะ" แต๊งลูบหัวคลอเคลียเบาๆก่อนจะเริ่มขยับส่วนล่างอีกครั้งตามความต้องการของอีกคน

      "อื้อ"

      แต๊งก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวของร่างเล็กก่อนจะดูดมันอย่างแรงจนเกิดรอยแดงตามที่ตัวเขาต้องการ ใบหน้าคมผลักออกมาก่อนจะมองรอยแดงที่เขาทำมันไว้และยิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจ

       "อ๊ะ ชะ...ช้าหน่อย"

       "เรียกชื่อแต๊งหน่อยสิคะที่รัก"

       "อื้อ"

       มือหนาของแต๊งบดขยี้ยอดอกสีทับทิมก่อนจะเลื่อนไปบีบเค้นเอวเล็กของคลอเคลียจนเป็นรอยแดง มือเล็กจิกลงมาที่บ่าของเขาอย่างแรงเมื่อเขาขยับส่วนล่างเร็วขึ้นอย่างห้ามไม่ได้

       "อ๊ะ แต๊ง เร็วเกินไป"

       "อืม"

       "ช้าหน่อย อ๊ะ อ๊ะ"

       "แต๊ง อย่-- อื้อ"

       ปากอิ่มของคลอเคลียถูกปิดด้วยปากหนาของแต๊งก่อนที่มือหนาของแต๊งจะจับเข้าไปที่ไหล่เล็กแล้วบีบมันเอาไว้

       "อือ อือ!" คลอเคลียทุบลงไปที่หน้าอกของแต๊งอย่างแรงก่อนจะเปลี่ยนเป็นจิกบ่าแทนเมื่ออีกฝ่ายขยับส่วนล่างเร็วจนเขารู้สึกได้ว่าช่องทางหลังของตัวเองฉีกขาด

       "อือ อือ อื้อออออ!!!!!"

       ร่างสองร่างที่กระตุกพร้อมกันก่อนเสียงกรีดร้องในลำคอของคลอเคลียดังขึ้นก่อนจะหยุดลง มือเล็กของคลอเคลียปล่อยออกจากบ่าของอีกคน ใบหน้าหวานหันหน้าหนีจูบอีกคนก่อนจะหอบหายใจออกมาเบาๆ

        แต๊งกระแทกแก่นกายที่ยังค้างคาในช่องทางหลังของอีกคนสองสามครั้งก่อนจะหยุดมันลงมองร่างที่หลับตาอยู่พร้อมกับหอบหายใจเบาๆ สายตาคมเลื่อนไปมองไหล่เล็กที่เคยขาวแต่ตอนนี้มันกลายเป็นสีแดงจากการบีบของเขา

       คลอเคลียลืมตาขึ้นมาเมื่อแต๊งจูบซับเหงื่อบริเวณขมับของเขาก่อนใบหน้าคมจะเลื่อนลงไปจูบเบาๆที่ซอกคอและไหล่ของเขา

      "แต๊ง"

      "ครับ"

      "ออกไป"

      "..."

      แต๊งผละออกจากซอกคอของคลอเคลียก่อนจะมองหน้าคนตัวเล็กที่หลับตาแล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมามองเขา

      "พี่ฮั่-- แต๊ง"

      "..."

      "มันผิด"

       เสียใจด้วยที่รัก มาคิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้ว

       "เคลียไม่อยากให้พี่ฮั่นเสียใจ"

       คิ้วหนาของแต๊งกระตุกทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ไม่เข้าหูตัวเอง ก่อนมือหนาจะเอื้อมไปคว่ำกรอบรูปคู่ของคนตัวเล็กและแฟนที่อยู่บนหัวเตียงแล้วขยับแก่นกายของตัวเองที่ยังค้างคาอยู่ในช่องทางหลังของคนตัวเล็ก

       "อ๊ะ แต๊ง"

       "มันไม่ผิดหรอกค่ะ"

       "เคลียเจ็บ"

       "เธอต้องการแต๊ง"

       "อ๊ะ แต๊ง เอามันออกไป!"

       "แต๊งต้องการเธอ"

       "อ๊ะ ไม่เอา เคลียเจ็บ"

        "เราสองคนต่างต้องการกันและกัน"

        "อ๊ะ! อะ...ออกไป"

        แต๊งจับมือเล็กที่ผลักหน้าอกของเขาไว้ให้มาจับบ่าเขาไว้ก่อนที่มือเล็กจะจิกลงไปที่บ่าของเขาอย่างแรงเมื่อเขากระแทกส่วนล่างอย่างหนัก

        เอากับเขาแต่นึกถึงมันอยู่

        "แต๊งหยุด อ๊ะ!"

        "ที่เราทำมันไม่ผิดนะที่รัก"

        "แต๊ง อ๊ะ! เจ็บ"

        "เข้าใจไหมคะ"

        "อ๊ะ เจ็บ แต๊ง"

        "ถ้าไม่ตอบแต๊งจะกระแทกแรงกว่านี้"

       "พอแล้ว อ๊ะ!"

       "ว่าไงคะ"

        "เข้าใจ อ๊ะ แล้ว"

        "เด็กดีของแต๊ง"

        แต๊งยกยิ้มมุมปากก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวร่างเล็กเบาและกระแทกแก่นกายของตัวเล็กอย่างหนักหน่วง ยิ่งเสียงหวานกรีดร้องห้ามเขามากเท่าไหร่เขายิ่งกระแทกแรงเท่านั้น

       หลงใหลในตัวอีกคนจนอยากจะครอบครองเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว

                        ______________

      "เค้าเห็น พี่ยังจะมาโกหกอะไรอีก"

      ร่างสูงของแต๊งเปิดประตูออกมาหลังจากที่เขาตื่นขึ้นมาและไม่พบร่างเล็กข้างกายก่อนจะเห็นร่างเล็กของคลอเคลียในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่

       ให้เดา...ปลายสายคงจะเป็นคนรักของร่างเล็กนั่นแหละ

       แต๊งยืนพิงขอบประตูห้องนอนก่อนจะเดินเข้าไปหาคลอเคลียที่กำลังคุยโทรศัพท์ด้วยใบหน้าที่ดูจะหงุดหงิดเล็กน้อย

       "..." แขนแกร่งของแต๊งโอบกอดเอวเล็กจากด้านหลังก่อนคลอเคลียหันมามองเล็กน้อย

       "เลิกโกหกได้แล้ว เค้าเห็น เค้าตามพี่ไปนะ"

       แต๊งกระตุกยิ้มหลังจากที่ฟังบทสนทนาของสองคนนี้มือหนากระตุกปลายเชือกชุดคลุมเบาๆก่อนมันจะหลุดแล้วดึงชุดคลุมอีกคนลงเล็กน้อยเผยให้เห็นผิวขาวบริเวณไหล่ ลำคอและแผ่นหลังเล็กที่ยังคงมีรอยแดงจางๆจากกิจกรรมเมื่อคืน

       "อ๊ะ" คลอเคลียครางออกมาเมื่อแต๊งกัดที่ซอกคอของเขาเบาๆก่อนจะกดจูบลงไปบนไหล่และแผ่นหลังของเขา

      "พี่มีได้ อื้อ เค้าก็ม--" มือถือของคลอเคลียถูกแต๊งแย่งไปก่อนคนตัวสูงจะกดตัดสายและโยนมันไปบนโซฟา

      "เสียมารย-- อื้อ" แต๊งรวบเอวคลอเคลียเข้ามาหาตนก่อนจะบดจูบลงไปที่ริมฝีปากอิ่มก่อนจะดูดคลึงกลีบปากล่างและบนอย่างสนุก

       "อรุณสวัสดิ์ค่ะที่รัก" แต๊งถอนจูบออกมาก่อนจะกดจูบซ้ำลงไปเบาๆแล้วมองหน้าคลอเคลียที่มองเขาอยู่ก่อน

       "นิสัย" คลอเคลียแยกเขี้ยวใส่แต๊งพลางดึงชุดคลุมที่หลุดขึ้นมาใส่ให้เรียบร้อย เขาไม่รู้ว่าอีกคนยุ่งกับชุดเขาตอนไหน

        มือไวเกินไป

        เอาก็ไวเหมือนกัน

        แต๊งเดินตามร่างเล็กของคลอเคลียที่เดินเข้ามาในครัวก่อนจะพิงตัวเองไว้กับตู้เย็นและมองอีกคนที่รินน้ำส้มใส่แก้วก่อนจะยกขึ้นมาดื่ม

        "แต๊งรักเธอนะ"

        "..."

        "เลิกกับมันแล้วมาคบกับแต๊งนะ"

        คลอเคลียวางแก้วน้ำลงก่อนจะมองร่างสูงของแต๊งที่เดินเข้ามาใกล้ตัวเอง ลิ้นเล็กเลียริมฝีปากบนของตัวเองเบาๆก่อนจะเดินเข้าไปหาร่างสูงของแต๊ง

        "ไม่ได้หรอก"

        "ทำไม" แต๊งมองร่างเล็กของคลอเคลียที่กำลังกรีดนิ้วลงบนอกเขาเบาๆก่อนเขาจะจับมือที่กำลังซุกซนเอาไว้จนอีกคนเงยหน้าขึ้นมามอง

        "เคลียไม่ได้รักแต๊ง"

        "..."

        "เรื่องเมื่อคืนน่ะ"

        คลอเคลียมองมือของตัวเองที่ถูกร่างสูงจับเอาไว้พลางเดินเข้าไปใกล้อีกคนและเขย่งปลายเท้าขึ้นไปก่อนจะเลื่อนใบหน้าหวานของตัวเองไปกระซิบเบาๆข้างหูอีกคน

       "มันแค่อารมณ์ชั่ววูบ:)"

                          _____________

ปิดหูปิดตาไม่ลับลู้อะไรทั้งสิ้น°^°

แบบอันเก่าหายต้องมาแต่งใหม่แล้วมันไม่เหมือนเดิม

กราบขออภัยไว้ณที่นี้ด้วยนะคะสำหรับความผิดพลาด

#เสน่หาหลินฮุน
   
                ติชมนุ้งด้วยนาจาาาาา

       

      
       

       
      

      

      

     

 
     

    

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

-จืดสมชื่อครั้งที่ยี่สิบ- [CUT⚠🔞]

SIN8 [CUT⚠🔞]