-จืดสมชื่อครั้งที่ยี่สิบ- [CUT⚠🔞]

-จืดสมชื่อครั้งที่ยี่สิบ-

     "เร็วกว่านี้ได้มั้ยครับ ฮึก!"ร่างเล็กของนมจืดเอ่ยปากบอกลุงคนขับแท็กซี่เมื่อเห็นว่าถ้าเกิดช้ากว่านี้เขากลัวว่าอีกคนจะเป็นอะไรไปตามที่ข้อความในแชทบอกไว้

    หลังจากที่นมจืดดูคลิปที่ใครบางคนส่งมาให้ หัวใจดวงน้อยๆของเขาแทบจะหยุดเต้นที่เห็นร่างสูงอันเป็นที่รักโดนทำร้าย ยิ่งกว่านั้นร่างสูงบอกไม่ให้เขาไปถ้าเขาไปพวกมันจะฆ่าเขา ร่างเล็กทำไม่ได้ เขาปล่อยให้คนที่ตัวเองรักเป็นอะไรไม่ได้ เขายอมตายแทนยังดีกว่าให้อีกคนต้องตาย

    "รอกู อึก หน่อยนะภพ"

    "อย่าเป็นอะไร ฮึก ไปนะ"ปากอวบอิ่มบ่นพึมพำก่อนที่แท็กซี่จะหยุดลงมือเล็กหยิบธนบัตรสีเทายื่นให้ลุงคนขับก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปยังคอนโดหรูตรงหน้า

     'คอนโดของพิภพ'

   

     'ติ่ง!'

     เสียงลิฟต์ดังขึ้นก่อนร่างเล็กของนมจืดจะก้าวเข้าไปและกดไปชั้นที่ห้องของภพอยู่ ระหว่างที่รอนั้นเขาทั้งแชทหาเพื่อนของตัวเองและเพื่อนของภพ แต่ก็ไม่มีใครตอบกลับมาก่อนที่นมจืดจะหยุดนิ่งมองข้อความที่ทำให้น้ำตาของเขาไหลอย่างไม่หยุด

     คลิปอีกอันที่ถูกส่งมาโดยแอคเดิม นิ้วอวบกดเล่นมันลงไปก่อนจะเอามือปิดเสียงสะอื้น ร่างของภพที่นอนไม่มีสติอยู่บนพื้น มือทั้งสองข้างก็ถูกมัดไขว้หลังไว้ ก่อนจะมีควันสีขาวๆลอยขึ้นมา

    'รีบๆมาล่ะ'

   'ก่อนที่มันจะตายเพราะพิษ^^'

  
    "ฮึก! ขึ้นเร็วๆสิ"น้ำตาที่ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้พลางเหลือบมองเลขที่ปรากฏอยู่ด้านบน ชั้น10 เหลืออีกห้าชั้นเท่านั้น

     รอกูนะภพ อย่าพึ่งเป็นอะไรไป

    'ชั้น15'

    ขาสองข้างรีบวิ่งออกไปก่อนจะไปหยุดอยู่ตรงหน้าห้อง1505 ซึ่งเป็นห้องของภพ ทำไมเขารู้น่ะหรอ เพราะเขาเคยมาที่นี่ยังไงล่ะ มือเล็กจัดการเปิดประตูที่ไม่ได้ล็อคไว้ก่อนจะเข้าไป

     ห้องทั้งห้องเละไปหมด สายตาของนมจืดก็กวาดมองไปทั่วห้องแต่ก็ไม่พบเจอใครสักคน แสดงว่าพวกมันหนีกันไปหมด ความคิดหลายอย่างหยุดลงเมื่อเห็นควันที่เล็ดลอดออกมาจากช่องใต้ประตูห้องนอน ไม่รอช้านมจืดรีบวิ่งไปก่อนจะพยายามเปิดประตู

     "ภพ! มึงได้ยินกูมั้ย! ฮึก ตอบหน่อยนะ"เสียงหวานตะโกนถามออกไปแต่กลับได้ยินเพียงความเงียบเท่านั้น

    
     "เปิดสิ ฮืออออ เปิดสิวะ!!!"ร่างเล็กทรุดลงไปกับพื้นมือที่มีเลือดสีสดไหลออกมาจากการทุบประตูไม่ได้ทำให้คนบนพื้นเจ็บปวดแม้แต่น้อย ก่อนที่นมจืดจะเสียสติไปกว่านี้สายตาก็เหลือบไปเห็นถังดับเพลิงที่ติดอยู่ในห้องครัวก่อนจะวิ่งไปทุบกระจกให้แตกแล้วหยิบมันออกมาแล้วทุบมันไปที่แม่กุญแจที่ล็อคไว้

       ปัง!

      ประตูห้องนอนได้ถูกเปิดออกก่อนที่นมจืดจะเจอร่างสูงนอนนิ่งอยู่บนพื้นโดยมียากันยุง(?)สิบกว่าอันตั้งอยู่ มือเล็กยกขึ้นมาปิดเสียงสะอื้นของตัวเองก่อนขาทั้งสองจะก้าวเข้าไปหาร่างที่แน่นิ่งอยู่

      "ฮึก!"ขาทั้งสองทรุดลงก่อนจะจัดการแก้มัดให้กับร่างสูงที่ยังคงนิ่งอยู่

      "ภพ ฮึก ตะ...ตื่นสิ"เสียงหวานปนสะอื้นเอ่ยอย่างสั่นๆมือทั้งสองข้างก็เขย่าร่างของร่างสูง
     
      "ฮึก! ขอโทษ กูรักมึง อึก ยะ...อย่าเงียบแบบนี้ ฮืออออ"มือเล็กเอื้อมไปสัมผัสเบาๆที่แก้มก่อนจะก้มลงมาให้หน้าผากของตัวเองแนบหน้าผากของอีกฝ่าย

      "ฮึก ได้โปรด ได้โปรด ตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมาสิ! ฮือออออออออออ"นมจืดปล่อยโฮออกมาเมื่อร่างของภพไม่มีที่ท่าว่าจะตื่น ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เขามาช้าไป เขามาช้าไป

      "ขอโทษ อึก ที่ทำให้เจ็บ ตื่นสิ ตื่นมาอยู่ข้างๆกู ตื่นมารักกูสิ ฮึกฮือออออ"
     
      "แล้วหะ...หัว อึก ใจกูล่ะภพ ฮึก ทำไมทำแบบนี้"มือสองข้างเขย่าร่างที่นอนอยู่ น้ำตายังคงไหลอาบแก้มมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดก่อนที่ใบหน้าหวานจะก้มลงไปจูบลงที่อวัยวะเดียวกันของอีกคนอย่างแผ่วเบา

      "นะ...นมจืด"

              

                      

   
       เสียงเครื่องปรับอากาศดังขึ้นอยู่ภายในห้องสี่เหลี่ยม โดยมีร่างสองร่างที่นั่งอยู่ ทั้งห้องมีเพียงความเงียบปกคลุมเท่านั้น
      
        ภพนั่งมองร่างเล็กที่นั่งอยู่บนเตียงข้างๆตน มือเล็กก็ยังคงวุ่นอยู่กับการทำแผลบนใบหน้าของเขา สายตาของภพสำรวจใบหน้าหวานตรงหน้าด้วยความโหยหา ทั้งๆที่เขาบอกไม่ให้ร่างเล็กตรงหน้ามาแต่ทำไมถึงดื้อมา ทำไมไม่ปล่อยให้เขาตายๆไป
      
        "มาทำไม"ภพเอ่ยถามร่างเล็กตรงหน้าไปก่อนที่ร่างเล็กจะชะงักมือไปเพียงชั่วครู่แล้วกลับมาทำแผลต่อโดยที่ไม่ตอบคำถาม

        "บอกว่าไม่ต้องมาทำไมยังดื้อ"เสียงแข็งที่เอ่ยออกมาไม่ได้ทำให้ร่างเล็กหยุดสิ่งที่ตัวเองกำลังทำแต่อย่างใด

        "ถ้าเกิดเป็นอะไรไปอีกคนจะทำยังไงนมจืด!"

        "เพราะกูห่วงมึงไง!"

        "..."

        "เพราะกูไม่อยากให้มึงเป็นอะไรไปไง! ฮึก ถ้ามึงเป็นอะไรไปกูจะทำยังไง"นมจืดหยุดสิ่งที่ตัวเองกำลังทำก่อนจะเม้มปากเพื่อกลั้นเสียงสะอื้น

        "..."ภพนิ่งไปหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่อีกคนเอ่ยออกมา

        "มึงไม่ดีใจหรอที่กูจะหายไปจากมึง"
  
        "มึงจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดอ--"

        "พอแล้ว!!! ฮือๆๆ ไม่เอาแล้ว ฮึก! กูไม่ทำแล้ว"นมจืดตะโกนขึ้นมาก่อนจะปล่อยโฮออกมาอย่างน่าสงสาร เขาพอแล้ว เขาไม่เอาคืนแล้ว เขาไม่ต้องการให้อีกฝ่ายเจ็บแล้ว

         "..."

         "อย่าหาย อึก ไป ฮึก ห้ามหาย"มือเล็กปาดน้ำตาออกลวกๆก่อนจะหยิบสำลีขึ้นมาทำแผลให้อีกคนโดยที่น้ำตาก็ยังคงไหลอยู่

         ทุกอย่างกลับมาเงียบอีกครั้งหลังจากที่นมจืดพูดจบก็ไม่มีใครพูดอะไรมาอีก ภพยังคงนั่งมองหน้าอีกคนนิ่งส่วนนมจืดน้ำตาก็ยังคงไหลออกมา

         "ฮึก เดี๋ยวมานะ"ภพมองร่างเล็กที่เดินออกไปข้างนอกพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นเลือดสีสดที่ไหลจากมือของร่างเล็กก่อนจะเสหน้าไปทางอื่นเมื่อเห็นว่าร่างเล็กเดินกลับเข้ามาและนั่งลงบนเตียงข้างๆเขาเหมือนเดิม

          "เจ็บก็บอกนะ"นมจืดมองหน้าอีกคนก่อนจะใช้สำลีแตะไปที่หางคิ้วของอีกคน

          "..."ภพจับข้อมือของนมจืดที่กำลังทำแผลให้ตัวเองอยู่ก่อนจะก้มมองมือของนมจืดที่กำลังมีเลือดไหลออกมา

          "..."

          ภพไม่พูดอะไรก่อนจะจัดการทำแผลที่มือให้อีกคนอย่างระมัดระวังเพราะกลัวว่าอีกคนจะเจ็บ โดยไม่รู้เลยว่าอีกคนจ้องมองการกระทำของเขาอยู่

          "อย่าดื้อสิ เห็นมั้ยว่าเจ็บตัวอีกแล้ว"ภพเอ่ยปากพูดขึ้นมาหลังจากที่เห็นว่าบรรยากาศมันเงียบเกินไปก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองอีกคนเพราะเห็นว่าไม่มีเสียงตอบรับ

          "อย่าร้องไห้สิ"นิ้วหนาของภพเกลี่ยลงไปบนแก้มนวลที่มีหยดน้ำตาอย่างแผ่วเบา สายตาก็จับจ้องไปทุกส่วนบนใบหน้าหวาน

          "ฮึก ขอโทษ"

          "..."

          "ขอโทษที่ทำให้เจ็บ"
   
          "ขะ--"

          คำพูดถูกกลืนกลับเข้าไปเมื่อร่างสูงของภพจูบลงมาที่ริมฝีปากอวบอิ่มของร่างเล็กตรงหน้า เขาจูบค้างไว้เพียงชั่วครู่ก่อนจะเลื่อนมากดจูบลงที่ปลายจมูกอย่างแผ่วเบา มองหน้าอีกคนโดยที่ใบหน้าของทั้งสองยังคงใกล้ชิดกันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน

          ภพมองอีกคนที่หลบสายตาเขาไปก่อนที่คนตรงหน้าจะช้อนตาขึ้นมามองเขา มือหนาเลื่อนมากอบกุมใบหน้าหวานไว้ก่อนจะพรมจูบไปทั่วใบหน้าที่เขาคิดถึงและโหยหาตลอด สามวันแล้วที่เขาไม่เจอร่างเล็กตรงหน้า สามวันที่ไม่ได้คุยกันและเขาคิดว่าจะไม่เจอคนตรงหน้านี้อีกแล้ว แต่ทุกอย่างกลับผิดคาดไปหมด เขาไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะมาช่วยเขานึกว่าจะปล่อยให้เขาตายไปให้พ้นแล้วซะอีก

           มองใบหน้านมจืดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับต่างออกไปเพราะริมฝีปากอวบอิ่มของนมจืดจูบลงมาที่ริมฝีปากของภพเบาๆก่อนจะผลักจูบออกแต่ถูกมือหนาของภพรั้งท้ายทอยเอาไว้พร้อมกับบดเบียดจูบลงมาอย่างหนักหน่วง

          มือที่รั้งท้ายทอยไว้เปลี่ยนมาเป็นกอบกุมใบหน้าหวานเอาไว้อีกครั้งก่อนที่สัมผัสจากริมฝีปากจะเปลี่ยนไปเมื่อภพเริ่มดูดเม้มกลีบปากล่างและบนของนมจืดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างโหยหา สัมผัสที่นมจืดได้รับมันแตกต่างไปจากทุกครั้ง ถึงแม้เราจะจูบกันมาหลายครั้งแล้วก็ตาม

          "อื้อ"

          ลิ้นร้อนของภพสอดเข้าไปในโพรงปากของอีกคนก่อนจะเก็บเกี่ยวความหวานอย่างเอาแต่ใจ นมจืดที่ตกใจกับสิ่งแปลกใหม่ภายในปากของเขา เขาทำได้เพียงแค่ถดลิ้นของตัวเองถอยหนีลิ้นร้อนของอีกฝ่าย มือเล็กเลื่อนมาขย้ำเสื้อตรงไหล่ของร่างสูงอย่างตกใจ
     
          นมจืดจูบไม่เป็นเรื่องนี้ภพรู้อยู่แล้วและนั้นเป็นเรื่องที่ทำให้เขาตื่นเต้นเพราะรู้ว่าตัวเองเป็นคนแรกและจะเป็นคนเดียวที่ได้กลืนกินร่างเล็กตรงหน้านี้

           จูบที่หนักหน่วงในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นจูบที่อ่อนโยนลงและเมื่อเห็นร่างเล็กตรงหน้ากำลังจะขาดอากาศหายใจไป ภพเลยถอนริมฝีปากออกแล้วมองคนตรงหน้าที่หอบหายใจอยู่

           "แฮ่กๆ พะ...อื้อ!"นมจืดที่หายใจเข้าออกได้เพียงไม่กี่วินาทีก็ต้องเบิกตา
กว้างอย่างตกใจขึ้นมาอีกครั้งเมื่อร่างสูงตรงหน้าที่คิดว่าจะหยุดแต่ไม่ เขาจูบลงมาอีกครั้ง

           นมจืดรู้สึกได้ว่าภายในห้องตอนนี้มันร้อนมากทั้งๆที่แอร์ก็ยังคงเปิดอยู่แต่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงรู้สึกร้อน ไหนจะความรู้สึกวูบวาบแปลกๆในท้องนี่อีก เขาต้องไม่สบายแล้วแน่ๆ แต่ต้องหยุดความคิดทุกอย่างไว้เมื่อร่างสูงของภพดันตัวเขาให้นอนราบลงบนเตียงโดยที่ริมฝีปากของเราทั้งสองยังคงแนบอยู่

           "อะ...อื้อ"เสียงร้องท้วงจากนมจืดดังขึ้นอีกครั้งเพราะถ้าคนบนตัวเขาไม่หยุด ครั้งนี้เขาต้องตายเพราะขาดอากาศหายใจแน่ๆ

           จุ๊ป! ภพถอนจูบอย่างอ้อยอิ่งแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ก้มลงไปจุ๊ปเบาๆอีกครั้งที่ริมฝีปากของคนใต้ร่างเขา ร่างสองร่างสบตากันก่อนมือหนาจะปัดหน้าม้าของร่างเล็กเบาๆ

           "อะ...อะไร"ภพมองนมจืดที่หันหน้าหนีเขาไปก่อนจะจับหน้าของอีกคนให้มองมาที่เขา

           "นะ"

           "..."

           ภพไม่รอคำตอบของคนตัวเล็ก ริมฝีปากหนาจูบลงไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มนั่นอีกครั้งมือหนาสอดเข้าไปในเสื้อตัวบางของอีกคนก่อนจะบีบเค้นเอวเล็กอย่างเอาแต่ใจ

           "อื้อ!"

           ปากหนาดูดเม้มริมฝีปากอวบอิ่มนั้นจนพอใจก่อนจะเลื่อนใบหน้าไปซุกไซร้ที่ลำคอขาวนั่น กลิ่นแป้งอ่อนทำให้ภพแทบคลั่งอดไม่ได้ที่จะต้องสร้างรอยเอาไว้

         
           หมั่นเขี้ยวล้วนๆ

            "อ๊ะ!"

            มือหนาเริ่มปลดกระดุมของคนใต้ร่างออกก่อนจะถอดมันออกไปซึ่งคนใต้ร่างของเขาก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีก่อนจะบดขยี้จูบลงไปอีกครั้ง มือทั้งสองข้างก็ถอดเสื้อของตัวเองออกอย่างช่ำนาญในขณะที่ปากยังคงแนบแน่นกับปากอีกคนอยู่

             "อ๊ะ...อื้อ!"นมจืดครางออกมาเมื่อลิ้นร้อนแตะลงที่ยอดอกของเขาก่อนที่ร่างสูงจะดูดมันอย่างเอาแต่ใจ อกบางแอ่นขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ มือเล็กสอดเข้าไปในกลุ่มผมของอีกคนก่อนจะขย้ำมันเพื่อระบายความรู้สึกเสียวซ่าน

             ตาคมช้อนตาขึ้นมองอีกคนที่กำลังเชิดหน้าด้วยความเสียวอยู่ในขณะที่ปากยังครอบครองยอดสีชมพูอยู่ก่อนที่จะไล่ลิ้นร้อนจูบซับขึ้นไปขบเม้มเบาๆบริเวณหูและจูบเปลือกตาของอีกคน

             "อือ"

             ใบหน้าคมซุกไซร้ที่ซอกคออีกครั้งก่อนจะเลื่อนมือไปจัดการถอดกางเกงอีกคนอย่างรวดเร็วจนตอนนี้คนใต้ร่างของเขาเหลือเพียงแค่ชั้นในตัวบางที่ปิดส่วนอ่อนไหวนั่นอยู่ จูบหนักลงไปที่ริมฝีปากอวบนั่นแล้วเด้งตัวขึ้นมาจัดการกับกางเกงของตัวเองบ้างสายตาคมชำเลืองมองร่างเล็กที่เซหน้ามองไปทางอื่น

              "เขินหรอ?"

              "..."

              เมื่อเห็นอีกคนไม่ตอบแต่แก้มนั่นแดงไปหมด ภพก็ยิ้มขำออกมาคงจะเขินที่เห็นภพปี้น้อยของเขาผงาดอยู่มั้ง แหงล่ะก็ร่างเล็กที่นอนอยู่ตรงหน้าเล่นยั่วเขาซะแบบนั้น ไอ้ภพปี้น้อยมันก็ผงาดอย่างเต็มตื่น

              "มันเจ็บมั้ย"แววตาใสซื่อที่มองภพทำให้นึกอดขำไม่ได้ โถ่ ทำไมต้องน่ารักขนาดนี้ด้วยวะ

              "ไม่หรอก ถ้าเจ็บก็บอกนะ"

              สิ้นเสียงภพก็ก้มลงไปจูบอีกคนอย่างหนักหน่วงก่อนที่จูบครั้งนี้จะกลายเป็นเร้าร้อนและร้อนแรงมือหนาเลื่อนไปถอดชั้นในตัวจิ๋วนั่นออกก่อนจะจับเข้าไปที่ส่วนอ่อนไหวของอีกคนที่กำลังแข็งตัว

               "อะ...อื้อ อย่า"

              เสียงหวานร้องท้วงขึ้นอย่างสั่นๆเมื่อมือหนาของคนที่อยู่บนตัวเขาจับส่วนนั้นของเขาเอาไว้ก่อนที่มือหนาจะรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของเขาขึ้นลงอย่างช้าๆและเร็วขึ้นเมื่อเห็นอีกคนใกล้จะเสร็จ

              "อือ...ภพ อ๊ะ"ริมฝีปากอวบอิ่มถูกภพจูบเอาไว้ก่อนที่ร่างเล็กจะดิ้นพล่านเมื่อความรู้สึกใกล้ถึงจุดสูงสุดแล่นเข้ามา

              "อ๊ะ อ๊าาา!!!"เสียงหวานกรีดร้องออกมาก่อนจะหอบหายใจอย่างเหนื่อยเมื่อเขาได้ปลดปล่อยสิ่งที่เรียกว่าน้ำรักออกไปแล้ว

              "เต็มมือเลยนะ"ภพพูดปนขำทำให้คนใต้ร่างเอามือมาปิดหน้าตัวเองไว้ ภพมองก่อนจะยิ้มออกมานิดๆแล้วจัดการเช็ดน้ำสีใสขุ่นก่อนจะจับมือที่ร่างเล็กกำลังปิดหน้าไว้ออก

              ไม่รอให้อีกคนได้พูดอะไรภพจัดการปิดปากอวบอิ่มลงไปอีกครั้งกดจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าก่อนจะแทรกตัวเองเข้าไประหว่างขาของร่างเล็ก มือหนาบีบเค้นส่วนเอวและขาอ่อนนั่นจนเกิดรอยแดงไปทั่วตัว ริมฝีปากก็ยังคงบดเบียดอยู่ตรงอวัยวะส่วนเดียวกันกับอีกคนก่อนจะไล่ลิ้นร้อนมาดูดยอดอกสีชมพูทั้งสองข้างอย่างหิวโหย

              ถ้าจะบอกว่าภพเปรียบเสมือนเสือ นมจืดก็คงจะเป็นกวางที่ดันหลุดเข้ามาอยู่ในถ้ำเสืออย่างเขาและเสืออย่างเขาก็มักจะหลอกล่อเหยื่อให้ตายใจ

               "อึก จะ...เจ็บ!"ทันทีที่นิ้วหนาสอดเข้าไปทางช่องรักสีหวานนั่นคนตัวเล็กก็นิ่วหน้าด้วยความเจ็บก่อนที่มือเล็กจะปัดป่ายไปกลางอากาศใบหน้าคมจูบลงไปที่ขานวลเพื่อเป็นการปลอบก่อนจะจับมือเล็กมาวางไว้ที่ศรีษะของตัวเอง มือเล็กขย้ำผมของเขาอย่างแรงจนทำให้เขาต้องนิ่วหน้าเพราะความเจ็บจากแรงดึง

               "อย่าเกร็ง"เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอกเมื่อช่องทางรักบีบรัดนิ้วของเขาเอาไว้แน่น ก่อนที่จะผ่อนคลายลงเมื่อมือหนาเอื้อมไปลูบหัวของคนตัวเองเล็กอย่างแผ่วเบา

               "อ๊ะ อ๊ะ อือออ"

               นิ้วหนาที่เพิ่มมาเป็นสองนิ้วค่อยๆขยับเอาออกอย่างช้าๆเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับร่างเล็กเเละเมื่อเห็นว่าอีกคนเริ่มผ่อนคลายออกจะเคลิ้มไปกับมันแล้ว ภพดึงนิ้วออกก่อนจะแยกขาของอีกคนให้อ้าออก มือหนาจับส่วนที่กำลังขยายขึ้นเรื่อยๆของตัวเองมาจ่อไว้ที่ช่องทางรักสีหวานนั่น

               "อึก! มะ...ไม่เอา เจ็บ"ปากอวบอิ่มเบะออกมาเมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่กำลังดันเข้ามาในช่องทางหลังของเขา เขาเจ็บ มันใหญ่เกินไป

              "ซี้ด นมจืด อย่าเกร็ง"

              "ฮึก อะ...เอาออกไป"

             ร่างสูงพยายามที่จะดันแก่นกายร้อนของตัวเองเข้าไปแต่ช่องทางรักของคนตัวเล็กมันตอดรัดส่วนนั้นของเขาไว้แน่น ร่างสูงมองร่างเล็กที่มีน้ำใสไหลออกจากหางตาก่อนจะก้มลงไปจูบซับน้ำตาอย่างแผ่วเบาเลื่อนมาประทับจูบที่เปลือกตา จมูก และมาหยุดลงที่ริมฝีปากสีชมพูแล้วจูบลงไปเพื่อให้ร่างเล็กเบนความสนใจจากสิ่งข้างล่างนั้น

              "อ๊ะ อืออออ"

              เมื่อช่องทางรักของอีกคนผ่อนคลายลงภพจัดการดันส่วนที่เหลือของเขาเข้าไปจนมิดด้ามนั่นทำให้ร่างเล็กใต้ร่างเขาเบิกตากว้างขึ้นมา

              "ชู่ว ไม่เจ็บนะคะ"เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหูเบาๆก่อนมือหนาจะลูบหัวเบาๆและจูบลงบนหน้าผากนวลเป็นการปลอบ

              "อ๊ะ"นมจืดส่งเสียงครางออกมาเมื่อร่างสูงขยับส่วนล่างของตัวเองอย่างช้าๆก่อนที่จะก้มลงมาประกบปากพร้อมกับบดจูบลงไปอย่างหนักหน่วง

              "เจ็บ ชะ...ช้าหน่อย"

              "อืมม"

              ภพครางออกมาก่อนจะมองร่างเล็กที่ส่ายหัวไปมาด้วยความเจ็บเพราะเขาดันขยับเร็วเกินไปนั่นทำให้เขาผ่อนแรงลงเล็กน้อย แค่เล็กน้อยจริงๆ

            "ภะ...ภพ"

            "ครับ"

            ตาหวานช่ำที่มองมายังร่างสูงของภพก่อนที่นั่นจะทำให้คนด้านบนโถมตัวลงไปจูบอีกคนอย่างหมั่นไส้ เอวหนายังคงขยับเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ

            "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"ใบหน้าหวานหนีจูบของอีกคนก่อนจะส่งเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ มันทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ทั้งรู้สึกดีปนกันไปหมด มือของเขาจิกลงไปที่หลังของคนที่กำลังไซร้ซอกคอเขาอย่างเอาแต่ใจ

            "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!"

            "อืม"

            ปากหนาดูดยอดอกอีกครั้งก่อนจะเด้งตัวขึ้นมาเลื่อนมือไปจับเข้าที่เอวบางเมื่อรู้สึกได้ว่าตัวเขากำลังจะเสร็จในอีกไม่ช้า เอวหนาขยับแก่นกายเข้าออกเร็วขึ้นจนร่างเล็กสั่นคลอนไปตามแรงที่เขามอบให้ เสียงกรีดร้องที่ห้ามเขาดังขึ้นมาแต่นั่นไม่ได้ทำให้เขาลดความเร็วแต่อย่างใด

           "อ๊ะ อ๊ะ บะ...เบา หน่อย!"

           "อืม"

           "อ๊ะ เจ็บ! เบาหน่อย ภะ...ภพ เบาหน่อย"

           "ซี้ด อาา นมจืด"

           "ฮึก พะ...พอแล้ว เจ็บ อ๊ะ!"

           เสียงแหบพร่าที่ครางออกมาด้วยความพอใจปนเสียงอ้อนวอนของคนใต้ร่าง เขาไม่ได้สนใจเสียงกรีดร้องของอีกคนก่อนจะก้มลงไปจูบปิดปากของอีกคนที่กำลังร้องอย่างดุดัน ไม่มีแล้วความอ่อนโยนที่คิดไว้ในตอนแรก

           "อึก! ภพ ยะ...อย่าเร็ว"นมจืดเบี่ยงหน้าหนีจูบเอาแต่ใจของอีกคนก่อนที่จะจิกเล็บลงไปที่หลังของคนที่กำลังซุกไซร้ซอกคอเขาก่อนจะกัดเบาๆ

           "ใกล้แล้ว ทนหน่อยนะ"มือหนาลูบลงไปที่หัวของอีกคนก่อนจะเด้งตัวขึ้นมาจับขาของอีกคนให้กางออกแล้วขยับเอวอย่างรวดเร็ว

           "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ จะ...เจ็บ! อื้อ"

           "อา อื้ม"

           "อ๊ะ อ๊ะ ยะ...อย่าเร็ว เบาลงหน่อย อ๊ะ!"

           "ใกล้แล้วนมจืด"

           "ภะ...ภพ อ๊ะ! เบา เบาอีก"

           "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา!!!"

           "อืมม"

           ยิ่งเสียงหวานเอ่ยห้ามร่างสูงของภพมากเท่าไหร่ ร่างสูงก็ยิ่งเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นและเร็วขึ้นก่อนที่ทั้งร่างของภพจะกระตุกปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางสีหวานนั่น ส่วนนมจืดก็ปล่อยออกมาอีกครั้งเช่นกัน

           "แฮ่ก แฮ่ก! อึก!"เสียงหอบหายใจของร่างเล็กที่ดังขึ้นทำให้ร่างสูงที่ยังอยู่ในท่าเดิมมองดูอีกคนที่หอบหายใจอยู่

           สวย...

           นั่นคือสิ่งที่ภพคิดมันออกในตอนนี้ นมจืดในตอนนี้มันช่างสวย เซ็กซี่ ทั้งสายตา การหายใจ และ...

           ริมฝีปากที่กำลังเผยอออกเพื่อกอบโกยอากาศนั่นอีก...

           "อืออออ  อื้อ!"ก้มลงไปจูบริมฝีปากอวบอีกครั้งก่อนจะดูดเม้มอย่างแรง ใบหน้าคมเลื่อนไปซุกไซร้ซอกคออีกครั้ง สูดดมกลิ่นหอมครั้งแล้วครั้งเล่า มือสองข้างเลื่อนขึ้นมาขยี้ยอดสีชมพูนั่น

           "อื้อออออออออ!!!"

           "อืม"
   
          เสียงร้องท้วงบวกกับมือเล็กที่ผลักอีกคนให้ออกไปนั่นทำให้ร่างสูงหงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะจับมือของคนใต้ร่างให้กางออกแล้วประสานไว้ก่อนเอวหนาจะเริ่มขยับแก่นกายเข้าออกอีกครั้ง

          อีกครั้ง..

          

          และอีกครั้ง...

          

          ...เสือผู้หิวโหยก็จะกลืนกินกวางผู้ใสซื่ออย่างไม่มีที่สิ้นสุด...

         

               ----------------------------

          "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!"

          "อื้ม"

          เวลาล่วงเลยมาเกือบตีสี่ไม่ได้ทำให้คนตัวสูงหยุดกิจกรรมรักแต่อย่างใด หน่ำซ้ำยังคงทำมันแล้วทำอีกจนตอนนี้เขาทำมันไปสามรอบแล้ว

          และนี่คือรอบที่สี่...

          "หยะ...หยุดได้ อึก"

          "เร็วเกินปะ...ไปแล้ว อ๊ะ"

          "อื้อ! อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!"

          "อืมม"

          ก้มลงไปจูบอีกคนที่กำลังกรีดร้องก่อนใบหน้าหวานจะหันหนีเมื่อร่างสูงขยับส่วนล่างเร็วและถี่ขึ้นกว่าครั้งไหนๆ

         มือหนาแยกขาอ่อนของคนตัวเล็กออกอีกครั้งก่อนจะโน้มตัวลงไปดูดเม้มกลีบปากล่างของอีกคนอย่างเอาแต่ใจ ส่วนล่างที่ขยับแก่นกายเข้าออกอย่างเร็วจนคนใต้ร่างเขาสั่นไปตามแรงของเขาอย่างหนักหน่วง

         "อ๊ะ อ๊ะ พะ-- อื้อ"

         "อืม"

          ลิ้นร้อนถูกส่งเข้าไปในโพรงปากครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ก่อนที่เอวหนาจะขยับส่วนล่างอย่างเร็วจนน่ากลัว ร่างเล็กที่โดนจูบอยู่เบี่ยงหน้าหนีไปเพราะความเร็วที่ทำให้เขากำลังตายนั้น

          เอวหนาที่ขยับแก่นกายเข้าออกอย่างรวดเร็วก่อนที่ร่างสูงจะกระตุกปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาอีกครั้ง เขาเกร็งส่วนนั้นของตัวเองเอาไว้และยังคงแช่มันไว้ภายในช่องทางสีหวานนั้น ใบหน้าคมที่มีเหงื่อออกมาจากความเหนื่อยซุกลงไปที่ซอกคอขาวก่อนจะไล่จูบขึ้นมาอีกครั้ง

         มือเล็กที่เคยจิกอยู่ที่หลังร่างสูงบัดนี้ได้ปล่อยลงสู่เตียงเพราะความเหนื่อย นมจืดไม่มีแรงแม้แต่จะลืมตาได้แต่นอนหอบหายใจโดยมีร่างหนาของอีกคนทับอยู่ ส่วนด้านหลังของเขาก็ยังคงมีแท่งร้อนอุ่นของอีกคนอยู่ด้านใน

        มือหนาเลื่อนมากอบกุมใบหน้าหวานที่มีแรงอยู่น้อยนิดก่อนจะจูบลงไปบนเปลือกตาอ่อน แล้วย้ายริมฝีปากมาดูดเม้มกลีบปากล่างและบนก่อนจะดุนลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากอีกครั้ง

         "อือ"เสียงครางหวานที่ดังอย่างแผ่วเบาบ่งบอกได้ว่าเขาเหนื่อยและต้องการให้อีกคนหยุดทำมันได้แล้ว

         "อื้ม"

         เสียงแหบพร่าครางออกมาก่อนที่ใบหน้าคมจะก้มลงไปลิ้มรสยอดอกที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำหวานของเขาอีกครั้ง ขบกัดมันเบาๆก่อนที่สิ่งที่ค้างคาอยู่ภายในตัวอีกคนจะตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง

         "พะ...พอ"

         "ไม่เอา...แล้ว"

         ภพมองนมจืดที่ดวงตากำลังจะปิดแต่ปากของนมจืดยังคงพูดห้ามเขา มือเล็กที่มีแรงอยู่นิดเดียวยกขึ้นมาผลักอกเขาอย่างเบาๆ

        "สุดท้ายแล้วนะครับคนดี"

        รอบที่ห้ากำลังจะเริ่มขึ้น...

        จูบลงบนหลังมือของอีกคนอย่างเบาๆก่อนจะจับมือเล็กทั้งสองข้างให้มาคล้องคอตัวเองไว้ ปากหนาจูบซับเหงื่อบริเวณขมับเบาๆก่อนที่ส่วนล่างที่มีแท่งร้อนอุ่นจะขยับเข้าออกอีกครั้ง

        "ฮึก อ๊ะ"

        ใบหน้าคมมอบจูบอ่อนโยนให้อีกคนก่อนจะสอดมือเข้าไปด้านหลังของคนตัวเล็กแล้วยกตัวอีกคนให้ขึ้นมานั่งบนตักเขา

         "อา อืม"

         "อึก"

         ศรีษะทุยๆของคนตัวเล็กซบลงที่ไหล่ของร่างสูง มือก็ยังคงคล้องไว้ที่คอ เขาทำได้เพียงแค่ส่งเสียงครางในลำคอเบาๆเท่านั้น ใบหน้าคมที่ซุกซอกคอขาวคนในอ้อมกอดไว้ก่อนจะจูบไล่ซ้ำๆขึ้นไปบริเวณกกหู ส่วนล่างก็ขยับเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ

         "อืม"

         เสียงครางต่ำที่ดังอยู่ข้างหูของนมจืดบ่งบอกได้ว่าอีกคนพึ่งพอใจกับมันมากแค่ไหนก่อนที่ตัวเขาจะถูกวางลงราบกับเตียงอีกครั้งโดยมีร่างสูงกดทับตามลงมา

         มือหนาปัดหน้าม้าที่ชุ่มเหงื่อของคนตัวเล็กก่อนจะกดจูบลงไปที่หน้าผาก ส่วนล่างของเขาเริ่มขยับเข้าออกเร็วอีกครั้ง เขายันมือทั้งสองข้างไว้บนเตียงก่อนจะหลับตาลงแล้วเชิดหน้าส่งเสียงคราง
        
        ใบหน้าหวานของนมจืดส่ายหน้าไปมาก่อนจะนิ่วหน้าเพราะความเร็วจากทางด้านหลังอีกครั้งก่อนที่ร่างสูงของภพบนตัวเขาจะกระแทกสิ่งนั่นเข้ามาสองสามครั้งแล้วหยุดลง ใบหน้าคมฟุบลงมาที่ซอกคอของเขาก่อนจะหอบหายใจอย่างเหนื่อยๆ มือเล็กของนมจืดที่เคยคล้องคออีกคนหล่นลงมาแน่นิ่งบนเตียงก่อนสติของเขาจะดับไป

         "นมจืด"เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียกอีกคนเบาๆในขณะที่หน้ายังคงซุกลำคอขาวที่ตอนนี้มีแต่รอยรักของเขา

         เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับภพจึงเงยหน้าขึ้นมาดูอีกคนแต่กลับพบว่าอีกคนนั้นหลับไปแล้ว มือหนาเอื้อมมาลูบหัวทุยๆก่อนจะจูบลงเบาๆที่หัว

         "ขอบคุณนะ"

       

       

          รุ่งเช้า...

          แสงแดดอ่อนที่ส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องมืดที่มีร่างเล็กนอนอยู่ก่อนแสงแดดจะกระทบเข้ากับใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มอยู่บนเตียงโดยมีร่างหนาของอีกคนซ้อนอยู่ทางด้านหลัง

          "อือ"เสียงครางอื้ออึงในลำคอดังขึ้นก่อนจะลืมตาขึ้นมาแต่ต้องหลับตาลงอีกครั้งเพราะแสงแดดที่ส่องเข้าตาทำให้ร่างเล็กพลิกตัวหันไปอีกทางก่อนจะซุกตัวเองลงไปที่อกแกร่ง

          "อืม"เสียงทุ้มต่ำครางเบาๆเมื่อรู้สึกได้ถึงแรงเคลื่อนไหวก่อนจะกอดรัดคนในอ้อมอกไว้แน่น ดวงตาคมลืมขึ้นก่อนจะโฟกัสภาพให้ชัดเจนมากขึ้น

           สายตาเลื่อนระดับลงมาจดจ้องสิ่งที่ซุกอยู่ในอ้อมอกก่อนริมฝีปากจะเผยยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงไปถึงเรื่องเมื่อคืน แสดงว่าตัวเขาไม่ได้ฝัน เมื่อคืนนมจืดมาหาเขาและเราสองคนก็มีอะไรกัน

           เมื่อนึกขึ้นได้เขาอยากจะโขกหัวตัวเองกับเสาแรงๆเพราะมันเป็นครั้งแรกของนมจืดเขาก็อยากที่จะทำมันอย่างอ่อนโยน แต่...เอ้อ! รู้ตัวอีกที ก็เกือบจะรุ่งสางแล้วที่เขาหยุด จริงๆไม่ได้อยากจะหยุดหรอกถ้าคนตัวเล็กไม่สลบเพราะเหนื่อยไปก่อน

          ภพก้มลงจูบศรีษะทุยๆของอีกคนก่อนจะกอดรัดร่างอีกคนไว้ เมื่อคืนหลังจากจบกิจกรรมลงเขาจัดการทำความสะอาดและใส่เสื้อผ้าให้กับนมจืดและตัวเอง ผ้าปูที่นอนที่เปรอะคราบรักและคราบเลือดต่างๆเขาก็ถอดและปูผืนใหม่ กว่าเขาจะได้นอนก็เกือบจะหกโมงแล้ว

         "อือ"เสียงงัวเงียในอ้อมกอดดึงความสนใจให้ภพก้มไปมองก่อนที่คนตัวเล็กจะพลิกตัวไปอีกทาง ภพดึงอีกคนเข้ามาก่อนจะกอดอีกคนเอาไว้พร้อมกับซุกหน้าลงไปที่ซอกคอขาวก่อนจะคลอเคลียอย่างเอาแต่ใจ

          สักรอบดีมั้ยวะ...

         จูบย้ำเบาๆไปที่ลำคอขาวก่อนจะไล่จูบขึ้นไปที่หูแล้วงับเข้าเบาๆจนคนถูกกระทำสะบัดหัวอย่างหงุดหงิด

          "ฮื่อ ออกไป"เสียงแหบหวานที่ดุออกมานั่นไม่ได้ทำให้ร่างสูงหยุดแต่อย่างใดกลับกันเขายังวุ่นวายกับการจูบซ้ำๆที่ลำคอขาวนั่น

           "ฮื่อออออ!!!"เสียงขู่ฟ่ออย่างกับแมวดังขึ้นก่อนจะพลิกตัวหันหน้าเข้าหาอีกคน ปากที่เบะลง คิ้วที่ขมวดอย่างหงุดหงิด ทำให้คนที่จ้องมองหลุดขำออกมา

           คงหงุดหงิดจริงๆสินะ...

           ภพอดที่จะแกล้งอีกฝ่ายไม่ได้ยิ่งเห็นใบหน้างิกงออย่างกับเด็กโดนแย่งไอติมแบบนั้น เห็นแล้วมันก็หมั่นเขี้ยว

           จุ๊ป!

          "ฮื่อ"

           จุ๊ป!

          "ฮื่อ!"

           จุ๊ป!

          "ฮื่อ!!!"นมจืดลืมตาขึ้นมาอย่างหงุดหงิด ขนาดพลิกตัวหนีแล้วยังมีคนมากวนเวลานอนของเขาอีก

          คิ้มขมวดมองคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจ ยังมีหน้ามายิ้มอีก! เขาง่วง ง่วงมาก อยากนอน! ทำไมต้องมากวนกันด้วย!

          "นะ-- อื้อ"

          ภพฉวยโอกาสตอนที่ร่างเล็กกำลังจะเอ่ยปากพูดประกบริมฝีปากหนาของตัวเองลงไปก่อนจะสอดลิ้นอุ่นเข้าไปเก็บเกี่ยวความหวานยามเช้าในโพรงปากของอีกคน ลิ้นอุ่นเกี่ยวตวัดกับลิ้นเล็กที่ยังเงอะงะอยู่ก่อนจะถอนจูบออกมาแล้วจุ๊ปลงไปที่ปลายจมูก หน้าผาก แก้มซ้าย แก้มขวา แล้วจุ๊ปเบาๆอีกครั้งที่ปากอวบอิ่มนั่น

          "ตื่นแล้วหรอ"รอยยิ้มขี้เล่นถูกส่งไปให้อีกคนก่อนคนตัวเองจะคลุมโปงหนีเขา

          "อยากเล่นผีผ้าห่มหรอหืม?"

          "ไอ้บ้า!"

          "ภพ เบาหน่อยๆ"

          "ไอ้ภพ! ไอ้บ้า!"นมจืดโผล่ตาออกมาถลึงใส่คนที่ยิ้มกว้างก่อนที่อีกฝ่ายจะกดจูบลงมาที่ปากของเขาที่มีผ้าห่มคั้นไว้

          "นมจืด"

          ภพดึงผ้าห่มที่ปิดหน้าคนตัวเล็กไว้ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนแล้วดึงร่างอีกคนเข้ามากอดไว้

         "มีอะไร"เสียงอู้อี้ดังอยู่ในอ้อมอกเขาก่อนที่หัวทุยๆของคนตัวเล็กจะคลอเคลียเขานิดๆ

         "อยากโดนอีกรึไง:)"มือเล็กทุบลงไปที่อกของอีกคนก่อนจะดันตัวออกแต่แขนแกร่งก็กอดรัดร่างเล็กเอาไว้

         "มันจบแล้วใช่มั้ย"

         "..."

         "ความเจ็บปวดของเรามันจบแล้วใช่มั้ย"มองหน้าอีกคนที่จ้องมองเขาอยู่แล้วเมื่อกันก่อนที่ใบหน้าหวานจะเลื่อนเขามาจูบเบาๆที่ปากของเขา

         "มันจบแล้ว"

         ภพดึงอีกคนเข้าแนบอกมากกว่าเดิมก่อนจะก้มลงไปจูบกลุ่มผม สุดท้ายเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดไม่ว่าจะเมื่อคืนหรือตอนนี้มันไม่ใช่ความฝัน

         มันคือเรื่องจริง...

         "เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะนมจืด"

         "..."

         "ทิ้งอดีตที่เลวร้ายไว้ข้างหลังแล้วก้าวไปข้างหน้าด้วยกันนะ"

         "เป็นแฟนกับพิภพนะครับนัฐกร"

         "ฮึก อือ"น้ำสีใสไหลออกมาอย่างกลั่นไม่ได้จนทำให้ร่างสูงดึงอีกคนเข้ามากอดปลอบไว้

         สัญญาว่าจะรักแค่คุณคนเดียว

         สัญญาว่าจะเชื่อใจแค่คุณ

         สัญญาว่าจะไม่ปล่อยมือคุณอีก

         และสัญญาว่าจะเคียงข้างคนๆนี้ไปชั่วชีวิต...

        

        

         ติ่งต่อง! ติ่งต่อง! ติ่งต่อง!

         เสียงออดที่ดังขึ้นถี่ๆทำให้ร่างสูงของภพที่วุ่นอยู่กับการเตรียมอาหารต้องสบถออกมาเพราะหลังจากที่คนตัวเล็กร้องไห้หลับไปเขาก็จัดการโทรไปเรียกแม่บ้านให้มาที่คอนโดเพื่อมาจัดการกับห้องที่เละจนแทบจะดูไม่ได้ ก่อนจะให้แม่บ้านเตรียมอาหารไว้ให้เขากับคนตัวเล็กที่นอนไม่สบายอยู่ในห้อง

         แหงล่ะ เขาเล่นจัดไปห้ารอบแบบนั้น พูดแล้วอยากเขกหัวตัวเองจริงๆ

         แล้วไอ้คนมากดกริ่งห้องกูนี่คือที่บ้านไม่มีกริ่งให้กดเล่นรึไง-_-

         เช็ดมือก่อนจะเดินไปเปิดประตูทั้งๆที่บนตัวสวมผ้ากันเปื้อนลายหมูที่นมจืดเคยใช้ไว้ บานประตูใหญ่เปิดออกก่อนจะเผยให้เห็นหน้าตาของผู้มาเยือน

        -_-

        "ไอ้สัด! มึงเป็นอะไร"

        "ภพมึงเจอนมจืดรึเปล่า"

        "นมจืดส่งข้อความแปลกๆมาหากู"

        "ไปหานมจืดกันเถอะ!"

        และอีกมากมาย....

        "เข้ามาแล้วอย่าถามอะไร"ภพมองหน้าตัวปัญหาอย่างเพื่อนเขาและเพื่อนนมจืดที่แห่กันมาสาดคำถามมากมายใส่เขาก่อนที่พวกมารจะเข้ามาแล้วนั่งลงที่โซฟา

        "มึงไม่ห่วงนมจืดหน่อยหรอ!"

        "นั่นสิ!! โทรไปก็ไม่รับ เป็นอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้"

        "มึงค่อยเจ็บตอนนี้ต้องตามหานมจืดก่อน!!!"

        "ใส่เหี้ยไรของมึงเนี่ย จะทำอาหารหรอวะ!"

        "ยังมีหน้ามาทำอาหารอีกหรอ! นมจืดหายไปนะ!"

        ภพกรอกตาขึ้นอย่างรำคาญ ไอ้พวกนี้เสียงดังกันทำเชี่ยไรถ้านมจืดตื่นขึ้นมาจะทำไง เมียกูตื่นขึ้นมาจะทำไงงงงงงงงงงงงง

        "โว้ย! ใจเย--"

        "อย่าเสียงดังได้มั้ย"ร่างที่ยังคงปิดตาอยู่ของนมจืดโผล่มายืนอยู่หน้าประตูห้องนอนก่อนจะเอ่ยเสียงแหบเบาๆออกไป

        "..."

        "..."

        "..."

        กูว่าแล้วไง -_-

       "ไอ้พวกเวร!"

tag #จืดห้องเจ็ด

บัดซบจริงๆ นี่เราหยุดยิ้มไม่ได้เลย

มีต่อในจอยลดานะคะ^^

ฝากเม้นติชมกันด้วยนะคะ